Nieuws
Verslag Ronde van Vlaanderen
Ronde van Vlaanderen verslag
Na een maand uitstel was het dan toch echt zo ver. De door de ToCo georganiseerde ronde van vlaanderen toertocht stond voor de deur. De laatsts wielertocht van het wielerseizoen was een mooie om af te sluiten. Op zondag 16 oktober verzamelden een groep van 17 moedige domrenners zich bij de IBB om in alle vroegte te vertrekken naar de zuiderburen om deze wielerklassieker te ervaren.
Zoals gepland kwamen we rond 8.30 uur met de auto's en fietsen aan in het prachtig zonnige Oudenaarde. Na het omkleden in geel blauwe fietspakken stonden we klaar om de klimmetjes en genadeloos lange kasseienstroken te trotseren. Het duurde niet lang voordat de eerste en meteen het langste stuk met kasseien zich aantoonde. De 3.5 kilometer lange afstand was er een die voor het gevoel veel langer was. Op enkelen na was het voor iedereen erg wennen hierover heen te rijden. Hoeveel bar moet er in de banden om deze rit te overleven? Niemand wist het precies en eenvoudig was het allerminst. En toch kwam naast afzien ook genieten aan de orde.
Enige discussie later waar de kortere en langere route zich splitsen, besloten beide groepen voor de 120 kilometer te gaan. Waar de ene groep besloot rond het middaguur een terrasstop te houden met advocaat, besloot de andere groep het veilig bij vertrouwde filterkoffie te houden.
Naarmate de route vorderde werden de kasseienstroken korter maar de klimmetjes juist steiler. Bij de klimmetjes wachtten de snellere mensen van de groep in de meeste gevallen boven op de berg zodat de groep weer compleet was.
Tussen het bos door werden we in het zonnige weer getrakteerd op het uitzicht heuvellandschap van de Vlaamse Ardennen.
Na het kleine stukje door Wallonië kwamen de echte klimmetjes in zicht met daarbij ook de Oude Kwaremont van het bekende speciaalbier. De geplande tussenstop bij de brouwerij halverwege de beklimming was een goede motivatie om extra aan te zetten voor het welverdiende Kwaremont bier van de tap. Enkele hongerige domrenners besloten naast dit biertje ook de maag te vullen met een maaltijd om de laatste beklimmingen te kunnen trotseren.
Als laatste klim stond de Eikenberg op het programma, uiteraard ook weer met kasseien! Menig wielrenner pakte halverwege de helling het strookje asfalt aan de rand van de weg wat de nodige verlichting gaf. Vlak voor de avond en de regen zich aankondigde waren beide groepen terug in Oudenaarde. Deze ongetwijfeld geslaagde dag werd afgesloten met heerlijke pizza en pasta bij de lokale pizzeria. Met een mooie ervaring rijker kwam iedereen weer heelhuids en met een voldaan gevoel aan in Utrecht.
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen