Nieuws
Winterkamp '23
Om 2023 meteen goed in te luiden trok de Domrennerkaravaan in het eerste échte weekend van het jaar naar het Vlaamse Hasselt. Zoals dat hoort bij winterkamp kregen de fietsen dit keer vrijaf en konden ze schoon en wel achtergelaten worden in de schuur. Hoewel een enkeling besloot ter vervanging een greep te doen in de drankkast, betekende het dat we lichtbepakt waren en snel onderweg konden naar België
Bij aankomst was er weinig tijd om bij te komen van de hobbelige wegen, want Het Jenever Museum wachtte op ons. Aan de hand van machines, tekstjes en ingesproken verhaaltjes worden we onderwezen in de ambacht van het ‘borreltje’ en kregen we ook nog wijze lessen over alcoholgebruik. Uit uitvoerig onderzoek had het museum namelijk gedestilleerd dat men na het 17e jenevertje moest gaan denken aan ophouden, want het 18e borreltje kon wel eens je laatste zijn. Velen hoefden zich daar echter geen zorgen over te maken, aangezien zij hun eerste borreltje al niet weg kregen. Het ‘Goudwater’ – met écht bladgoud – kon nog op waardering rekenen, maar de huisjenever en het ‘Elixer’ werden met zure gezichten genipt. Blijkbaar moet je toch 70+ zijn om daadwerkelijk te kunnen genieten van jenever.
Om die reden greep men dan ook grotendeels terug naar dat andere gouden Belgische drankje, terwijl iedereen zich vergaapte aan het pracht en praal van de Limburgse hoofdstad. Toen het leek alsof alle highlights wel waren afgevinkt stuitten we tot ons geluk ook nog op een heuse kerstkermis, waar Niels en Keimpe hun schutterskunsten op de proef stelden. Ondanks hun twee raken pijlen dropen de heren helaas met lege handen af naar het hotel.
De avond werd later ingeluid bij de Italiaan, waarbij onder het genot van pizza en wijn een scala aan maatschappelijke thema’s werden besproken. Hoewel dat niveau niet lang houdbaar bleek, bleef de gezelligheid erin totdat iedereen om twee uur de (naam kroeg) verlaten had. Graag had ik nog gedetailleerder over de avond uitgeweid, maar door de extreme focus op mijn danspasjes staat het niet allemaal meer even scherp op mijn netvlies.
Na een prinsheerlijke nacht in ons mooie hotel was het de volgende morgen dan eindelijk tijd voor hét evenement: de cross. Terwijl Wout van Aert al zijn eerste opwarmrondjes al aan het draaien was werd nog snel het spandoek afgemaakt met illustere slagzinnen als ‘lekker gesnoven in Zonhoven’ en kon de wedstrijd eindelijk beginnen. Vanaf een glibberige en steile helling konden we in ‘de kuil’ zien hoe alle Belgen probeerden Van Aert voorbij Van der Poel te schreeuwen, wat nog bleek te werken ook. Na een spannend begin reed de man in het zwart-geel-rood weg van ‘Matje’ en was de wedstrijd beslist. Onder het genot van onze laatste pintekes keken we toe terwijl de laatste rondes afgewerkt werden, waarna het al weer tijd was om te gaan. Al met al een écht Vlaams weekend dat ik niet had willen missen.
Geschreven door Sep van Ekeren.
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen